playoff 2010 altay - adanaspor : 2-1

bir tarafta "yoksulluk kader olamaz" demek için, açlıktan ölmemek için, kimilerine göre "kaderlerine" göre ölen insanlar varken, altay ve adanaspor'un "kader" maçına çıkması garip biraz. en azindan bunun böyle adlandırılması komik. insanın vicdanı "siktir et herşeyi burada fukaraliktan ölenler" var derken dünyanın çarkı "her şey devam etmeli" diyor.. işte bu durum altinda, istanbul'un en rüzgarli mekanına "olimpiyat" yapilsin diye kurulan statta bank asya playoff mücadelesi yapiliyor ve altay adanaspor'u 2-1 yeniyordu..

aslında hikayeyi 2 hafta öncesinden başlatmak gerek. zafer bilgetay'in gidişinden, güvenç kurtar'ın "süper lig'e çıkartırsam para alırım dedim." demesine, zafer biryol'un "ya teknik direktorun önemi yok, ha nasıl var sene başında var" demesinden, izmir istanbul, istanbul olimpiyat stadı, gidiş dönüş ve maç biletinin 10 liraya taraftar kulubunden alinabilecek olmasına kadar anlatilacak bir çok dandik öykü var.. ama ben ki alsancak stadının tribunune normal dudaklarla gidip 1 kilo çiğdemi 90 dakikada iyiyip şişmiş dudaklarla "o golu kocormoyocoktu" diyen adamım, benim maçı izlemem de ancak izmirde bir kahvede olabilir..

karşıyaka maçı berabere bitmiş, altay güvenç kurtar yönetiminde acaip korkulu bir oyuna başlamıştı. sanki playoff oynamıyor, yunan ordusu "beyler savaşmayalim, kazanan takim izmir'i alsin" demiş de "aman maglup olursak izmir düşer" dercesine bir korku ile oynamisti iki takimda.. eh nihayetinde ali sami yen'de aynı saatlerde konya 3 puani alirken, altay 1 puanla yetinmişti. şimdi sikko bir durum vardi. konyaspor ksk'yi yenerse ve adana kazanır veya berabere kalırsa, nevizadede duran konyalı abinin takımı gelecek sezon istanbula tam 5 kere gelecekti..

maçın daha başında ali sami yen'den gol haberi gelince (top taçtan içeri girmiş, acilan orta gol olmuş ve tüm karşıyaka hakem'e sövmüştü) durum bir garip oldu. altay sahada, onur,budak, yigitcan, mesut, yuksel 5'lisi ile savunma yaparken, ilerde sadece eşkiya duruyor, ona da top mop gelmiyordu acikcasi..

güvenç hoca altay'i zerre bilmiyordu belliydi.. misal ben teknik direktor olsam, 3-5-2 oynatirdim altay'i.. yiğitcan zira 3 kişi sayılabilir benim futbol ölçeğimde..

her neyse.. ilk yarılar biterken konyaspor süper lige çıkıyordu.. adana'nın çok tehlikeli olmayan 2 atağı, altay'ın yüzde yüzlük bir gol pozisyonu (mesut ceza yayının oradan vuruyor, adanaspor savunması topu cizgiden cıkartıyordu) ilk yarının devre arasi görüntüleri için saklanırken, tribunlerde bir bozyakalı taraftar "dondum mına koyiim" lafını söyledikten sonra etrafindan "hakket ha" destegini görüyordu.. rüzgar öyle bir geliyordu ki kimse sigara bile yakamiyordu o mevkide..

her neyse bu soguk ve rüzgar altinda bir avuc taraftar isinmaya calisirken (aslında o taraftari alsancak'a koysan stat dolardı ya işte olimpiyat stadı büyük) "bu stadı kalabaliklar için yapmislar.. 80 bin olunca ısınıyormuşsun" geyiği mehmet budak ile musa arasında dönüyordu..

60. dakika gibi burak ve molina, musa sinan ile kaptan onur'un yerine giriyordu.. 70 gibi altay bir serbest atista molina'nın ortasına burak'ın kafayı ekleştirmesi ile öne geçiyor, bir kaç dakika sonra adanaspor'lu defans oyuncusunun topu orta sahada burak'a kaptirmasi, burak'in 30 metre topla koşup molina'ya "alda at" demesi ama 2 senedir türkçeyi ancak "midye kaça?" kıvamında öğrenen molina'nın bu lafı anlamayıp topu auta atması ile maç döner gibi oluyordu..

zira ardından hemen selçuk şahin'in galatasaray'a attigi gol gibi bir golu tiago'nun hatali pasi ile topu alan emre atiyordu altay'a.. ali sami yen'de maç 1-0 giderken, bu skor konyaspor'u süperlige çıkaracaktı..

ama 90 dakikada tiago, serbest atistan ampul gibi asinca topu iş değişti.. her şey son maça kalıverdi.. golden sonra formasını kafasindan çıkardıysa anamın avradım olmasından hiç bir gocunma duymayacagim tiago, formasını cikardi diye ikinci sarıkartı görüyor ve halis özkahya (ki kendisi yalova hakemidir) eyyamcılığını bir kez daha kanıtlıyordu..

şimdi tüm bir sezon yine ve yeniden altay için tek bir maça kalıyor.. konyaspor daha geçen sene düşmüşken, asansor olup bir üste de çıkabilir, ya da yılların özlemini altay pazar günü dindirebilir.. yine izmirden sabahın 6:30 unda otobusler kalkacak, yine insanlar umut edecek.. bu kez penaltilar olmayacak ama bir elimizde biramiz bir elde rakımız olacak.. ve umarim gece sonunda kafamız kıyak olarak, altayımızın formasındaki sim siyah armayla, süper lige çıkmayı kafiyeli şarkılarda birleştireceğiz..